۱. خواندن سؤال:
ابتدا صورت سؤال را کامل بخوان.
کلمات کلیدی، اعداد، دادهها و عنوانهای مهم را با خط زیرین مشخص کن.
روی واژههای حساس دایره بکش:
درست، نادرست، صحیح نیست، همه، هیچ، همواره، به جز، نیست، میباشد، نمیباشد، وجود دارد، وجود ندارد…
این کلمات جهت سؤال را عوض میکنند؛ اشتباه در همین بخش باعث از دست دادن تستهای آسان میشود.۲. تحلیل سریع سؤال
اگر سؤال واضح است → اول از ذهن خودت جواب بده سپس برو سراغ گزینهها.
اگر سؤال مبهمه یا ایده به ذهنت نمیرسه →
از گزینهها کمک بگیر.
مخصوصاً در درسهایی مثل بیوشیمی، سلولی مولکولی، زبان.
گاهی کل پاسخ در یکی از گزینهها پنهان است.
۳. خواندن گزینهها با دقت
هر گزینه را تا آخر بخوان.
اشتباه رایج: نیمهی اول گزینه درست است اما ادامه آن غلط.
مرتب و منظم بخوان: ۱ → ۲ → ۳ → ۴
مگر اینکه روتین مشخصی برای خودت داشته باشی.
کلمات قیدی مهم در گزینهها:
اغلب، برخی، بهجز، کمترین، بیشترین، همواره، همیشه، کاملاً، همه، هر، به ندرت
اینها معنی گزینه را تغییر میدهند.۴. غربال کردن گزینهها
گزینههای اشتباه را خیلی کمرنگ با یک خط حذف کن (نه ضربدر و نه پررنگ).
خط ممتد کمک میکند هنگام برگشت به سؤال اشتباه چشم رخ ندهد.
کنار گزینهها علامتگذاری درشت انجام نده؛ چشم را خسته و سیگنال اشتباه ایجاد میکند.
۵. انتخاب پاسخ
پس از حذف گزینههای مردود، دو حالت داریم:
1. یک گزینه واضحاً درست میماند → انتخاب کن.
2. بین دو گزینه شک داری → به نکات جزئی، قیدها یا دادههای دقیق سؤال نگاه کن.
۶. مدیریت شکها
اگر بعد از ۳۰–۴۰ ثانیه بین دو گزینه ماندی:
نشانهگذاری با علامت کوچک گوشه سؤال
جلو برو، نه اینکه همانجا قفل شوی
سپس در آخر برگرد.
۷. بازبینی (اگر وقت شد)
فقط سؤالهایی را چک کن که نشانهگذاری کردهای.
روی تستهایی که ۱۰۰٪ مطمئن هستی برنگرد
چون احتمال تغییر جواب درست به غلط بالا میرود.