تاثیر هیپنوتیزم در درمان وزوزذهنی گوش
وزوز گوش بیماری آزاردهندهای است که میتواند باعث مشکلات عمدهای از جمله بیخوابی، اختلال در تمرکز و کاهش کیفیت زندگی شود. این مطالعه به منظور بررسی اثر بخشی هیپنوتیزمدرمانی در درمان وزوزگوش ذهنی انجام شده است.
این مطالعه یک تحقیق آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه شاهد بود. تعداد افراد در هر گروه 10 نفر و شامل افرادی بود که از وزوزگوش ذهنی رنج میبردند. هر دو گروه از نظر میزان شدت وزوز گوش و محدودۀ سنی همسان بودند. افراد در هر دو گروه پرسشنامه کلینیکی وزوز گوش را در دو مرحله پیشآزمونـپسآزمون تکمیل کرده و شدت وزوز گوش آنها به صورت خودگزارشی از یک تا ده ثبت میشد. افراد گروه مورد برای 10 جلسه تحت هیپنوتیزمدرمانی قرار گرفتند. روی گروه شاهد هیچ گونه درمان روانشناختی انجام نشد. یافتهها با استفاده از آزمونهایt مستقل و وابسته مقایسه شدند.
یافتهها: بین امتیازهای پیشآزمونـپسآزمون و همچنین بین امتیازهای پس آزمون دو گروه مورد و شاهد تفاوت معنیداری وجود داشت(p=0/001).
نتایج نشان داد که هیپنوتیزمدرمانی توانسته است بهطور مؤثری از شدت وزوزگوش بیماران در گروه مورد بکاهد بهعبارتی مؤید اثربخش بودن هیپنوتیزمدرمانی در درمان وزوزگوش ذهنی بود.
اين پژوهش با هدف بررسی افکار خودکشی بر حسب جنس، سن، وضعيت تأهل و برآورد ضريب توارثپذيری در گروهی از دوقلوهای همسان و ناهمسان انجام شده است.
از ميان دوقلوهای شرکتکننده در مراسم سالگرد لاله و لادن، 116دوقلو شامل 66 دوقلوی همسان و50 دوقلوی ناهمسان در گروه سنی 11 تا 35 سال به مقياس افکار خودکشی پاسخ دادند.
تحليل واريانس نشان داد که 80 درصد از تغييرات افکار خودکشی در دوقلوها بهواسطه تعامل متغيرهای جنس، سن و وضعيت تأهل قابل تبيين است. ميزان افکار خودکشی در ميان زنان بهطور معنیداری بيشتر از مردان، در نوجوانان بيشتر از جوانان و در افراد مجرد بيشتر از افراد متأهل بود. ميزان ضريب توارثپذيری افکار خودکشی در ميان دوقلوهای نوجوان و جوان 49/0 بود.
زنان، نوجوانان و افراد مجرد بهترتيب در مقايسه با مردان، جوانان و افراد متأهل بيشتر در معرض افکار خودکشی هستند. با توجه به توارثپذيری افکار خودکشی، رصد کردن بستگان افراد دارای افکار و اقدام بهخودکشی، بخشی از سياست¬های سلامت روان است که بايد در حوزه پيشگيری اوليه و ثانويه در نظر گرفته شود.